Het reizen kan beginnen!
Door: Liza
Blijf op de hoogte en volg Liza
21 Maart 2014 | Australië, Coffs Harbour
How're you doing!
Na 2,5 maand in Coffs Harbour op een boerderij en in de hostel gewerkt en toch wel genoten te hebben is het voor mij tijd om mijn vleugeltjes uit te slaan! Maandag 24 Maart vertrek ik naar de geweldige Oostkust van Australia!
Aussitel Backpackers dat is mijn hostel waar ik heb verbleven en mn 'reismaatje' heb ontmoet. Een paar vrienden zullen wel opgemerkt hebben dat 'ik vertrek naar de oostkust' in bovenstaande alinea enkelvoud is. En dat klopt. Even een kleine samenvatting:
Emma en ik zijn vorige week voor een midweek naar Byron Bay geweest om haar verjaardag te vieren en om er even tussenuit te zijn van ons werkleven in Coffs, ik heb het daar zo naar m'n zin gehad dat ik helemaal niet meer terug wilde naar het werkleven. Ik heb een goed gesprek gehad met vriendinnen en met mams over wat ik nou toch zal doen, alleen verder gaan of' wachten' op Emma (Emma wilt haar second year visa behalen, dat betekend dat ze 88 dagen op een boerderij moet werken om je visa met een jaar te verlengen, je kunt dan terugkomen wanneer je wilt, wel voor je 31e om nog een jaar 'onbeperkt' in Australie te verblijven) Mijn doel is nooit geweest om mijn second year visa te behalen maar gewoon even om wat weken bij te verdienen. Ik heb daarom na veel wikken en wegen besloten om lekker zelf mn backpack te pakken en zelf richting te oostkust te vertrekken. Natuurlijk moet het moeilijkste deel van dit verhaal nog komen..... Het vertellen!!!
We zaten samen op onze kamer en ik heb het er gewoon uitgeflapt 'ik heb geen zin om hier meer te zijn dus ik ben van plan om volgende week te vertrekken' in eerste instantie zei ze dat ik dat zelf moest weten en dat ze me niet geloofde omdat ik wel vaker soortgelijke dingen gezegd heb de afgelopen weken en vervolgens liep ze de kamer uit. Natuurlijk was/ben ik heel nerveus en enthousiast over dat ik bijna vertrek dat ik het tegen bijna iedereen verteld heb in de hostel en heb gelijk een hostel en de busreis al geboekt.
We ontbijten en eten 's avonds altijd met elkaar maar.... deze keer niet, twee dagen geleden zei ze geen goede morgen en maaktte ze geen kopje thee (klinkt allemaal heel lux maar ik werk sochtends van 04.45 tot 06.15 in de hostel en worden opgehaald door de boer om 06.30, ze was dan altijd heel lief om m'n bakkie yoghurt en kopje thee te maken want ik red dat anders qua tijd niet) ze negeerde me volkomen!
Die avond liep ik naar haar toe en vroeg of ze wat van de supermarkt nodig had, nou je had haar moeten horen! Liza praat niet tegen me, hoe durf je! Je weet waarom ik woedend bent toch, toch? En dat allemaal in het Engels, dat maakt het nog erger vind ik zelf. Puntje bij paaltje kwam het erop neer dat ze het echt niet vond kunnen dat ik alleen verder ga reizen en dat ik opgeef want we hoeven nog maar een paar weken (een paar weken voordat zij haar visa heeft ja) en Liza we hadden plannen gemaakt en zo ging het nog wel eventjes door, ik werd met de grond gelijk gemaakt midden in de keuken, jaja we hadden een hoop toeschouwers om ons heen. Ik kon alleen maar zeggen: 'Dit is mijn reis! Tot nu toe heeft ze nog geen woord tegen me gezegd en heeft zelf boodschappen gedaan en zelfs onze foodtassen gesorteerd met HAAR spulletjes in haar tasje en MIJN spulletjes in mijn tasje. Haha ik vind het echt een lachertje, ohja ze is vijfentwintig. Natuurlijk ze is gekwetst en is haar plan helemaal omgevormd maar ze kan zich totaal niet verplaatsen in mij. En praten wil ze niet. Heel jammer dat we als goede vriendinnen zo eindigen.
Maaaaar.....Maandag kan mijn (hopelijk) ongelovelijke reis beginnen!
Vandaag heb ik afscheid genomen van Ross en Alec Waugh, de twee meest geweldige mannen die ik heb ontmoet. Het boerderijleven was echt geweldig en een unique ervaring, ik heb alleen maar gelachen en veel grapjes gemaakt. Ross stapte speciaal voor mij uit zijn auto om mij een hele dikke knuffel te geven en om te zeggen: Liza you're just amazing, so nice that we've met you and to have you on our farm! give us a call whenever you want and if you wanted to come back to work let me know and you'll start the next day'. Geweldig toch!!
Morgen is mijn laatste dag op de blueberrie farm (Ross had even voor een paar dagen geen werk en ik had toch geld nodig, zo kwam ik in contact met een Indisch vrouwtje die mij een baantje aanbood om blueberries te plukken, $10 dollar per emmertje, nouja dikke prima!) dus na morgen kan ik mn werkschoenen terugsturen naar Nederland en mn boerderijkleren eindelijk weggooien! Heerlijk.
Ik heb nog geen concrete plannen gemaakt, ik heb alleen een hop-on hop- off buspas geboekt bij Greyhound met 2500 KM credit ;) dus ik kan uitstappen wanneer en voor hoelang ik maar wil, Voelen jullie het ook...? FREEDOM!
Nou lieve vrienden en familie ik houd jullie allemaal op de hoogte!
See ya! xxxxx
Na 2,5 maand in Coffs Harbour op een boerderij en in de hostel gewerkt en toch wel genoten te hebben is het voor mij tijd om mijn vleugeltjes uit te slaan! Maandag 24 Maart vertrek ik naar de geweldige Oostkust van Australia!
Aussitel Backpackers dat is mijn hostel waar ik heb verbleven en mn 'reismaatje' heb ontmoet. Een paar vrienden zullen wel opgemerkt hebben dat 'ik vertrek naar de oostkust' in bovenstaande alinea enkelvoud is. En dat klopt. Even een kleine samenvatting:
Emma en ik zijn vorige week voor een midweek naar Byron Bay geweest om haar verjaardag te vieren en om er even tussenuit te zijn van ons werkleven in Coffs, ik heb het daar zo naar m'n zin gehad dat ik helemaal niet meer terug wilde naar het werkleven. Ik heb een goed gesprek gehad met vriendinnen en met mams over wat ik nou toch zal doen, alleen verder gaan of' wachten' op Emma (Emma wilt haar second year visa behalen, dat betekend dat ze 88 dagen op een boerderij moet werken om je visa met een jaar te verlengen, je kunt dan terugkomen wanneer je wilt, wel voor je 31e om nog een jaar 'onbeperkt' in Australie te verblijven) Mijn doel is nooit geweest om mijn second year visa te behalen maar gewoon even om wat weken bij te verdienen. Ik heb daarom na veel wikken en wegen besloten om lekker zelf mn backpack te pakken en zelf richting te oostkust te vertrekken. Natuurlijk moet het moeilijkste deel van dit verhaal nog komen..... Het vertellen!!!
We zaten samen op onze kamer en ik heb het er gewoon uitgeflapt 'ik heb geen zin om hier meer te zijn dus ik ben van plan om volgende week te vertrekken' in eerste instantie zei ze dat ik dat zelf moest weten en dat ze me niet geloofde omdat ik wel vaker soortgelijke dingen gezegd heb de afgelopen weken en vervolgens liep ze de kamer uit. Natuurlijk was/ben ik heel nerveus en enthousiast over dat ik bijna vertrek dat ik het tegen bijna iedereen verteld heb in de hostel en heb gelijk een hostel en de busreis al geboekt.
We ontbijten en eten 's avonds altijd met elkaar maar.... deze keer niet, twee dagen geleden zei ze geen goede morgen en maaktte ze geen kopje thee (klinkt allemaal heel lux maar ik werk sochtends van 04.45 tot 06.15 in de hostel en worden opgehaald door de boer om 06.30, ze was dan altijd heel lief om m'n bakkie yoghurt en kopje thee te maken want ik red dat anders qua tijd niet) ze negeerde me volkomen!
Die avond liep ik naar haar toe en vroeg of ze wat van de supermarkt nodig had, nou je had haar moeten horen! Liza praat niet tegen me, hoe durf je! Je weet waarom ik woedend bent toch, toch? En dat allemaal in het Engels, dat maakt het nog erger vind ik zelf. Puntje bij paaltje kwam het erop neer dat ze het echt niet vond kunnen dat ik alleen verder ga reizen en dat ik opgeef want we hoeven nog maar een paar weken (een paar weken voordat zij haar visa heeft ja) en Liza we hadden plannen gemaakt en zo ging het nog wel eventjes door, ik werd met de grond gelijk gemaakt midden in de keuken, jaja we hadden een hoop toeschouwers om ons heen. Ik kon alleen maar zeggen: 'Dit is mijn reis! Tot nu toe heeft ze nog geen woord tegen me gezegd en heeft zelf boodschappen gedaan en zelfs onze foodtassen gesorteerd met HAAR spulletjes in haar tasje en MIJN spulletjes in mijn tasje. Haha ik vind het echt een lachertje, ohja ze is vijfentwintig. Natuurlijk ze is gekwetst en is haar plan helemaal omgevormd maar ze kan zich totaal niet verplaatsen in mij. En praten wil ze niet. Heel jammer dat we als goede vriendinnen zo eindigen.
Maaaaar.....Maandag kan mijn (hopelijk) ongelovelijke reis beginnen!
Vandaag heb ik afscheid genomen van Ross en Alec Waugh, de twee meest geweldige mannen die ik heb ontmoet. Het boerderijleven was echt geweldig en een unique ervaring, ik heb alleen maar gelachen en veel grapjes gemaakt. Ross stapte speciaal voor mij uit zijn auto om mij een hele dikke knuffel te geven en om te zeggen: Liza you're just amazing, so nice that we've met you and to have you on our farm! give us a call whenever you want and if you wanted to come back to work let me know and you'll start the next day'. Geweldig toch!!
Morgen is mijn laatste dag op de blueberrie farm (Ross had even voor een paar dagen geen werk en ik had toch geld nodig, zo kwam ik in contact met een Indisch vrouwtje die mij een baantje aanbood om blueberries te plukken, $10 dollar per emmertje, nouja dikke prima!) dus na morgen kan ik mn werkschoenen terugsturen naar Nederland en mn boerderijkleren eindelijk weggooien! Heerlijk.
Ik heb nog geen concrete plannen gemaakt, ik heb alleen een hop-on hop- off buspas geboekt bij Greyhound met 2500 KM credit ;) dus ik kan uitstappen wanneer en voor hoelang ik maar wil, Voelen jullie het ook...? FREEDOM!
Nou lieve vrienden en familie ik houd jullie allemaal op de hoogte!
See ya! xxxxx
-
21 Maart 2014 - 11:56
Anouk:
He lies,
Leuk weer n verhaaltje te lezen :)
En groot gelijk jou reisje dus vooral ddingen doen die je wil doen.
Anders heb je dadelijk spijt, waarschijnlijk heb je zo weer nieuwe maten!
Succes met je reis en vooral veel plezier!
Xxx -
21 Maart 2014 - 15:37
Linda:
Ey Lies!
Wat leuk om weer wat van je te horen. Zoals Anouk al zei is het indd jou reis, dus jij moet genieten. Al zal het misschien toch best even moeilijk zijn geweest omdat je het goed met der kon vinden. Maar ga vooral lekker genieten van wat jij wil, daar ben je tenslotte voor naar Aussie gegaan toch!;)
Maak er wat moois van! We zien de jaloers makende foto's wel weer een keer voorbij komen!
Xxxxx Lin -
21 Maart 2014 - 18:10
Joyce:
Ben best jaloers!!! Veel plezier nog! Xxjoyce -
21 Maart 2014 - 19:53
Marloes:
Hee lies!
Wat leuk voor je dat je lekker door gaat reizen! Jammer dat er dan zo op wordt gereageerd inderdaad maar het wordt vast een super reis en je zult echt wel weer nieuwe leuke mensen ontmoeten!
Geniet ervan meis
Xxxxx Marloes
PS. we missen je echt met voetballen hoor :p! Kom maar gauw weer lekker bij ons terug voetballen! -
21 Maart 2014 - 22:02
Sharon:
Wat een dapper besluit Lies! Jammer dat het zo moest eindigen, maar jij moet er van genieten, je bent tenslotte niet naar de andere kant van de wereld gegaan om te gaan zitten wachten!
Werkte nog een paar dagen en daarna weer vol op genieten!
Xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
